“Ben jij dan niet die kerel van Atelier NAUWAU?” Da’s een vraag die regelmatig terug komt.
Inderdaad dat ben ik. Enfin, ik ben de man van Rayah van Atelier NAUWAU, ik zorg tegenwoordig enkel nog voor het hout..
Wat begon als een speels experiment, is ondertussen uitgegroeid tot een naam die mensen steeds meer bekend in de oren begint te klinken.
In 2013 besloten Rayah en ik om enkele stukken hout te verzagen tot planken om dan later te kijken wat we er mee konden doen, misschien lukte het wel om een eens een tafeltje te maken. We zijn nu 5 jaar verder en het is niet bij die enkele stammen gebleven.
Ikzelf ben verder van het ontwerp gaan afstaan en heb me toegelegd om, samen met de rest van het beestenbos, zoveel mogelijk waardevolle stukken te kunnen recupereren. Rayah daarentegen is dichter naar haar ontwerp toe gegroeid en heeft er haar heilige plicht van gemaakt om elk stuk met de grootst mogelijke dankbaarheid te behandelen en er zo weinig mogelijk aan te veranderen. En met succes.
Het blijft echter een experiment. Met de toenemende naambekendheid komt ook een toenemende vraag voor houtverkoop. Een probleem waar veel jonge ontwerpers en makers mee kampen is namelijk het gebrek aan een echte houthandel waar je, zonder scheef te worden bekeken, kan binnen wandelen, lekker rondsnuffelen en terug buiten wandelen met één of geen stuk hout. Een vraag waar we graag zouden willen op inspelen, maar die logistiek en financieel niet over een nacht ijs gaat.
Nuja, we kunnen altijd beginnen met een speels experiment. En wie weet ooit overgaan tot een klinkende naam..
